8 juli 1993...ik herinner me alsof het gisteren was. Niet alleen werd ik op die dag 19 lentes oud, maar het was ook de dag van de fameuze deliberatie en proclamatie van de eerste kandidatuur Germaanse Talen in UFSIA. De deliberatie begon om 14.00 en zou tot 17.00 uitlopen, alvorens ik te horen kreeg dat ik acht examens opnieuw mocht doen in augustus. Mijn ouders en familie, die dachten dat ik alweer op de lappen was om mijn geslaagde eerste zit te vieren, geloofden mij niet toen ik thuiskwam. Om alles te bewijzen heb ik toen mijn puntenformulier op de huisdeur geplakt, zodat ik het verhaal niet steeds opnieuw hoefde te doen. Wat een hel.

Het seizoen 2001-2002 is bijna halfweg, dus wordt het eens tijd om een overzicht op te maken, een deliberatie, van de spelers en hoe ze presteerden dit seizoen. Zij die niet in hun eerste zit geslaagd zijn, moeten zich in de tweede zit -de terugronde dus- maar bewijzen. We gaan van start.

"Zijn geslaagd met grote onderscheiding."

Matthieu Verschuere: voor het eerst sinds het wegvallen van Frank Dauwen hebben we opnieuw een kilometervreter op het middenveld. Verschuere levert niet alleen een massa verdedigend werk maar probeert ook steeds een aanval op te bouwen. Hij stoort op de meest onvoorstelbare plaatsen en loopt echt soms van linksbuiten naar rechtsachter en terug in een mum van tijd. Erg bescheiden en steeds in dienst van de ploeg. Zonder hem waren we niet zo ver gekomen, dat staat vast.
Frederic Herpoel: zoals mijn gastreporter Biebel eens zei: "Herpoel, dat is een non. Die laat ook niets binnen.". Fredje was een erg secuur sluitstuk dit seizoen, en wierp zich op tot onbetwiste nummer twee voor de nationale ploeg. Zijn reddingen waren niet het enige waarin hij uitblonk: hij speelde ook steeds door in soms erg moeilijke omstandigheden. Regelmatig kreeg hij een tik in de ribben van een aanstormende aanvaller, met als climax Kristof Imschoot van Lierse die hem vol in het gelaat raakte. De beelden zullen de Buffalofans bijblijven. Herpoel werd geniet op twee plaatsen en speelde, ondanks de neusbreuk, de wedstrijd uit.
Jacky Peeters: na een kwakkelseizoen vorig jaar neemt Jacky dit jaar zijn revanche. Vanop rechts zorgt hij voor splijtende rushes en prachtige diepe voorzetten. Ook verdedigend doet hij het uitstekend, zowel op rechts als centraal in de verdediging. Zijn uitstekende vorm werd ook beloond met een selectie in de nationale ploeg en zijn kansen om naar het WK te gaan lijken uitstekend te zijn.

"Zijn geslaagd met onderscheiding."

Patrick Remy: onze koppige Franse trainer levert uitstekend werk. Hoewel hij niet de grootste psycholoog onder de trainers is, verstaat hij wel de kunst om iedereen scherp te houden en om tijdens de wedstrijden taktische wijzigingen door te voeren. Hij is niet te beroerd om zijn fouten toe te geven: de verguisde Kaklamanos en Nielsen kregen een nieuwe kans en presteren onder Remy uiterst sterk.
Alexandros Kaklamanos: pas een week voor de competitie van start ging, sloot onze Griekse outcast zich terug aan bij de groepstraining en coach Patrick Remy dropte hem onmiddellijk in de basis tegen Sint Truiden. Sindsdien is hij niet meer uit de ploeg weg te denken. Hij weegt continu op de verdediging, geeft assists en scoort zelf. Slechts twee zaken verhinderen dat hij een grote onderscheiding krijgt: zijn twee rode kaarten en het feit dat hij soms open kansen mist. Zijn werklust werd beloond met een contraktverlenging van drie jaar.
Nenad Vanic: een rots in de verdediging dit seizoen. Kende slechts 1 zwak moment, namelijk tegen Standard waar hij vier maal in de fout ging en Gent punten kostte. Trapt schitterende vrije trappen en penalty's en vormt samen met Geri Cipi een groot en solied centraal duo.
Olivier Van Impe: de derde doelman van Gent mocht slechts twee maal ter vervanging van de geblesseerde Frederic Herpoel opdraven, maar deed dat met zo'n overtuiging dat hij een onderscheiding verdient. Hij liet zich bij zijn debuut tegen Club Brugge opmerken door enkele puike reflexreddingen en ook tegen Eendracht Aalst bevestigde hij. Van Impe is duidelijk een speler voor de toekomst.
Geri Cipi: speelde onopvallend maar toch heel sterk tot hij met een blessure uitviel. Hij was nog niet de superverdediger van vorig seizoen maar hield wel topschutter Rune Lange volledig uit de wedstrijd en ook Ole Martin Aarst raakte geen bal tot hij uitviel. Kan nog steeds op buitenlandse belangstelling rekenen.
Anders Nielsen: begon in de B-kern maar werkte zich in de eerste ploeg en scoorde de eerste vijf wedstrijden goals aan de lopende band. Liet zich daarna nog opmerken door talrijke zuivere assists vanop linkerflank en speelde zo Gunther Schepens uit de ploeg. Helaas viel hij daarna met enkele kleine blessures en een trap op de enkel uit. En dan komen de vroegere verwijten weer naar boven: "Anders is te blessuregevoelig", etc.
Djima Oyawole: Onze zwarte, blessuregevoelige parel zorgde voor leven op de rechterflank. Hij begon aarzelend aan het seizoen in de spits maar vond op rechts meer ruimte voor zijn dribbels. Mist soms kansen, maar scoort toch regelmatig en valt moeilijk uit de ploeg weg te denken. Zijn contrakt loopt dit jaar af, maar hij kan op een geslaagde heenronde terugblikken.

"Zijn geslaagd met vermelding."

Ibrahim Faye: onze jonge linksback begon sterk aan het seizoen en leek af en toe onklopbaar. Toonde zich steeds strijdlustig (soms iets te hard) maar viel wegens een motorongeluk uit. Bij zijn rentree tegen Standard speelde hij afschuwelijk zwak maar voor iemand van 21 is het nog altijd een optie op de toekomst.
Vital Borkelmans: het brommerke draait nog altijd mee. Begon op de bank maar knokte voor zijn plaats. Wisselde, net als Faye, sterke en zwakke momenten af maar speelt nog steeds elke week zijn wedstrijd. Ook voor de supporters laat hij zich in de positieve zin opmerken en heeft het respekt van iedereen afgedwongen.
Nasradine Kraouche: begon in de basis maar kon zijn positie niet echt vinden. Hij verdween dan even uit de ploeg maar kende een sterke remonte tijdens de laatste 5 wedstrijden waarin hij de evenknie van Verschuere was. Beschikt over een moordend schot met de rechtervoet en is technisch vaardig. Spijtig dat hij voor de Africa Cup wegmoet.
Morten Pedersen: was lang out met een enkelblessure en moest lang wachten voor hij zijn rentree in het eerste elftal mocht maken. Na de schorsing van Vanic en de blessures van Cipi en Vasov werd hij uiteindelijk toch als centrale verdediger in de ploeg gedropt en hij deed het uitstekend.
Darko Anic: net op het nippertje geslaagd met deliberatie. Begon uiterst sterk aan het seizoen maar kende een terugval van jewelste. Kampte met kleine blessures en visumproblemen. Toch is Anic in de ploeg steeds een doorn in het oog van de tegenstander. Trapte een aantal schitterende vrije trappen maar lat en paal stonden al te vaak in de weg.

"Een kleine tweede zit voor..."

Gunther Schepens: moet veel beter kunnen. Liet zich niet steeds in de meest positieve zin opmerken door kritiek op trainer Remy. Kende een aantal conditionele problemen, leverde zijn aanvoerdersband in en flitste te weinig op links. De terugronde moet zijn ronde worden.
Thomas Vasov: sukkelde alweer met de knie. Speelde slechts enkele wedstrijden en ondanks zijn intrinsieke kwaliteiten kon hij geen solied duo vormen met Vanic. Rendeerde te weinig voor een speler met zijn kwaliteiten.
Ahmed Salah Hosny: moest hard aan zijn conditie werken bij de invallers en dit duurde langer dan verwacht. Kwam op een bepaald moment in de kern als een optie voor Kaklamanos maar werd dan geweerd wegens disciplinaire redenen. Van iemand die voor een serieus bedrag van Stuttgart werd overgenomen, wordt beter verwacht dan een plaats op de bank.
Gaby Mudingayi: moest tegen een harde concurrentie op het middenveld opboksen. Als verdedigende middenvelder leverde hij goed werk tegen Club Brugge maar werd tegen GBA volledig weggespeeld en kreeg rood na een professionele fout. Lijkt een seizoen in de anonimiteit te belanden.
Saso Gasjer: de Sloveense international liet zich enkel opmerken door zijn strijdlust. Bracht vanop rechts te weinig aanvallende impulsen en belandde dan ook vaak op de bank. Tot overmaat van ramp viel hij nog uit met een heupblessure. Gasjer maakt zich klaar voor een spannende terugronde, want naast zijn selectie bij Gent staat ook zijn selectie voor de nationale ploeg op het spel.
Anders Christensen: net niet geslaagd, hoewel hij een aantal goede momenten kende. Verdedigend niet altijd zuiver maar op aanvallend vlak tamelijk sterk. Door het sterke seizoen van Peeters lijken zijn speelkansen echter gehypothekeerd.

"Hebben een tweede zit en mogen hun best gaan doen"

Samuel Wiart: binnengehaald als concurrent voor Schepens maar kon wegens allerlei knieblessures zich niet doorzetten.
John Machethe: de kleine, balvaardige Keniaan kon zich niet verder dan de bank werken en werd vaak niet geselecteerd. Kan een stukje voetballen maar dat moet er wel eens gaan uitkomen in de eerste ploeg.
Nicolas Denys: viel van de ene blessure in de andere en zag Olivier Van Impe het schitterend doen, zodat zijn titel van invallersdoelman serieus in het gedrang komt.

Tenslotte geef ik mezelf als webmaster een geslaagd op voldoende wijze, ook al omdat ik in mijn leven al twee keer een tweede zit heb gehad en dat alles behalve een lachertje is. Alle verslagen staan online, doorgaans een dag na de wedstrijd en de wekelijkse update draait, mede dankzij de hulp van David Du Sueil, nog altijd goed. Minpunten verdien ik omdat ik te weinig ben gaan kijken naar de eerste ploeg. Stoute webmaster.